ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' อังกุระ, อังกูร '

    อังกุระ, อังกูร  หมายถึง [กูน] น. หน่อ, หน่อเนื้อเชื้อไข, เชื้อสาย; มักใช้ อังกูร เป็นส่วนท้ายของสมาส เป็น อางกูร เช่น พุทธางกูร นรางกูร. (ป., ส.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • อังกุศ

    [กุด] น. ขอเหล็กอย่างขอสับช้าง. (ส.; ป. องฺกุส).

  • อังคณะ

    น. ลาน, ที่ว่าง, สนาม. (ป., ส.).

  • อังคณา

    น. นาง, ผู้หญิง. (ป. องฺคนา; ส. องฺคน, องฺคนา).

  • อังคาร

    [คาน] น. ชื่อวันที่ ๓ ของสัปดาห์; ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๔ ในระบบสุริยะ มองเห็นด้วยตาเปล่า อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ประมาณ๒๒๘ ล้านกิโลเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลาง ๖,๗๘๗ กิโลเมตร มีพื้นผิวขรุขระ และมีบรรยากาศเบาบาง ส่วนใหญ่เป็นแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ มีบริวาร ๒ ดวง; เถ้าถ่านของศพที่เผาแล้ว. (ป., ส.)

  • อังคาส

    [คาด] ก. ถวายอาหารพระ, เลี้ยงพระ. (ข.).

  • อังคีรส

    [คีรด] ว. มีรัศมีซ่านออกจากพระกาย, เป็นพระนามของพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง. (ป., ส.).

  • อังคุฐ

    [คุด] น. นิ้วหัวแม่มือ. (ป. องฺคุฎฺ?; ส. องฺคุษฺ?.).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒