อังกุระ, อังกูร หมายถึง [กูน] น. หน่อ, หน่อเนื้อเชื้อไข, เชื้อสาย; มักใช้ อังกูร เป็นส่วนท้ายของสมาส เป็น อางกูร เช่น พุทธางกูร นรางกูร. (ป., ส.).
[กุด] น. ขอเหล็กอย่างขอสับช้าง. (ส.; ป. องฺกุส).
น. ลาน, ที่ว่าง, สนาม. (ป., ส.).
น. นาง, ผู้หญิง. (ป. องฺคนา; ส. องฺคน, องฺคนา).
[คาน] น. ชื่อวันที่ ๓ ของสัปดาห์; ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๔ ในระบบสุริยะ มองเห็นด้วยตาเปล่า อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ประมาณ๒๒๘ ล้านกิโลเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลาง ๖,๗๘๗ กิโลเมตร มีพื้นผิวขรุขระ และมีบรรยากาศเบาบาง ส่วนใหญ่เป็นแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ มีบริวาร ๒ ดวง; เถ้าถ่านของศพที่เผาแล้ว. (ป., ส.)
[คาด] ก. ถวายอาหารพระ, เลี้ยงพระ. (ข.).
[คีรด] ว. มีรัศมีซ่านออกจากพระกาย, เป็นพระนามของพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง. (ป., ส.).
[คุด] น. นิ้วหัวแม่มือ. (ป. องฺคุฎฺ?; ส. องฺคุษฺ?.).